İskenderun Gezim

 Geçen haftasonu, İskenderun'a küçük bir kaçamak yaptık. Yakın bir bölgede, birkaç yıl önce staj yapmama rağmen ilk kez görme imkanım oldu. Deniz kenarında güzel bir yürüyüş yolu var ve dağlık yapısını çok sevdim. Ama simge haline gelen yarıkların olduğu, dağların eteklerinde bile taş ocakları görünce çok üzüldüm.. Geçtiğimiz yaz ormanları cayır cayır yaktılar, herhalde duble yollara taş lazım...

 Sağ köşede, uzaktan görünen bölgede, fabrikaların limanları var gemicikler oraya gidiyor. Bunlardan birinde de ben staj yapmıştım, neredeyse valizimi toplayıp denizci oluyordum, o kadar büyülü bir dünyaymış gibi geliyordu..
Bu çocuğu öylesine çekiyordum ama taşı havada yakalamışım :)

 Bölgenin insan profilini anlamaya çalışarak, herkesi inceleyerek yürüdüm. Ne ayıp! :)

 Yürüyüş yolunun hemen yanında parklar ve bu meydan var. Atatürk heykelinin önünde pekçok insan fotoğraf çektirdi sırayla, tek yabancı ben değildim sanırım. Bu heykellerin detaylarını fotoğraflamayı seviyorum, o şehirin geçmişi ve bugünü ile ilgili yansımalar bence..
Ve bu heykel de köylüsüyle, askeriyle beni çok etkiledi..

Burası da heykelin olduğu meydan. Her yerde palmiye ağaçları vardı, Adana'da da çok var ama böyle güzel görünmüyorlar gözüme, burası çok kalabalık, yeşilden uzak kalmış bir şehir artık :(
Böyle meydanları görmeyi çok seviyorum, çünkü hala bayram kutlandığını anımsatıyor!

Gezilebilecek müze ve daha başka yerler de varmış ama vaktimiz olmadığı için avm'ye girip küçük bir alışveriş yaptım, (h&m falan vardır hayaliyle gittim, aç bak google'dan ama di mi?..) meşhur İskenderun döneri yedik ve döndük. Hakkımı Antakya'ya saklıyorum! Künefe ve bilimum meze yemeden dönmem :) Ehh ve de öhöömm artık biraz da Antakya gelini sayılırım (Sevgilim bu satırları okurken şok geçirmezsen...)

Biz, üşengeç bir aileyiz. Yıllardır Adana'nın ilçelerine bile gitmedik ama beni gezmelere götüren, sabırla beni seven güzel adama teşekkür ederim..