change.org'da sonuç alınabilen bir kampanyanın teşekkür metnini yayınlayacağım aşağıda. Twitter gibi mecralarda ya da direk Taksim'de bu duyuru levhasını görmüşsünüzdür. Beni en çok üzen yanlarından biri, hala müthiş beyinleri "engelli" sözcüğü kavrayamıyor, konunun muhatabı engelliler olmasına rağmen ve bu tip sözcükleri duymaktan büyük hicap duymalarına rağmen, anlayamazlar diye bir de "özürlü" olarak belirtme gereği duymuş olmaları.. Özür dilenecek hallerini ortaya koyuyorlar her fırsatta, hiç utanmadan... Bu konu aylarca peşinden koşturarak çözüme ulaşmış, bizim Adana'da da belediye otobüsleri ve kaldırımlar engelsizleştirildi ve bunun büyük büyük reklamları yapıldı.. Fakat bilinmeyen yanı şuydu ki yasa gereği belediyeler zaten engellilere yönelik çalışmaları bu yıl sonuna kadar tamamlamalıydı. Hamili yakınlarını zengin etmekten sıra geldikçe bu konulara el atılır artık..
Sana bugün harika bir haberim var. Aylardır mücadelesini verdiğim Taksim Meydanı'na engelli erişimi için sonunda beklenen oldu! Artık engelliler ve bebekli aileler için Taksim’e ulaşmak çok daha kolay!
Tekerlekli sandalyeyle rahatlıkla erişebildiğim sınırlı yerlerden biri olduğu için sosyal hayatımda büyük yeri olan Taksim’e proje inşaatı yüzünden ulaşamayacağımı öğrendiğimde şok olmuştum. Hemen gidip yerinde kontrol ettim ve Radikal Gazetesi’nden Elif İnce ile bir deneme yaptık. Metrodan çıkıp meydana ulaşmamız –başkalarının da yardımlarıyla– tam 61 dakika sürdü! Tek sebebi sadece yol gösteren levhaların olmayışı ve iki büyük tümsekti.
Birkaç levha ve iki rampa için başlattığım imza kampanyasıyla, deyim yerindeyse bir bürokrasi savaşı verdim. İBB’ye iki rampa için tam 2722 imza teslim ettim. 3 ay dilekçeme cevap bile alamadım! Bürokratik prosedürlerin yanında, girdiğim müthiş bir telefon trafiği ile talebimi bireysel yollarla da ilettim. Ve nihayet sonunda mutlu haber geldi!
Azmin zaferi denmez de ne denir buna? Hem ben hem de imzacılar bu işin peşini bırakmadık ve yılmadan arayıp rampaları istemeye devam ettik. Sonunda o rampalar yapıldı, yolu gösteren levha yeniden düzenlendi ve artık Taksim’e ulaşmak 61 dakika sürmeyecek!
2 Rampa için 4 ay mücadele etmek olumsuz bir tablo çizse de sonuç bize gösteriyor ki; talep ettiğimiz sürece arz da olur. Ne kadar çok istersek, o kadar kolay oluyor. Bu yüzden istemekten ve mücadele etmekten sakın vazgeçme.
Kendi başıma çıktığım bu yolda beni yalnız bırakmayan insanları görmek ne kadar cesaret vericiydi anlatamam. Meğer yalnız değilmişiz. İstersek yaparmışız! Bunu kendimize daha çok hatırlatmamız ve haklarımızı daha çok aramak gerek.
Umut ve cesaretle kal,
Sevgilerimle,
Simto Alev
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder